Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرآنلاین»
2024-05-08@11:54:49 GMT

حماس، پیش‌بینی و سیمولاسیون

تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۲۹۴۸۷

حماس، پیش‌بینی و سیمولاسیون

نزدیک به ۵ ماه از عملیات موسوم به طوفان الاقصی گذشته است. ارتش صهیونی، از کشته پشته ساخته و جنایتی کرده که در تاریخ اعصار آتی هم به یاد خواهد ماند. بر اساس آمار رسمی، تاکنون سی هزار فلسطینی بر اثر حملات سهمگین اسراییل، جان خود را از دست داده‌اند. اغلب آنها زنان و کودکان هستند و به گفته منابع نظامی و امنیتی اسراییلی، بین آنها، برخی از اعضا و فرماندهان حماس نیز به چشم می‌خورند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

(خدا می‌داند علاوه بر اجساد دفن شده، چند صد یا چند هزار نفر زیر آوار ساختمان‌های بمباران شده مانده اند) شمار ساختمان‌های مسکونی و اداری و آموزشی ویران شده، بیش از سیصد هزار واحد است و در مورد رقم نهایی میزان خسارات مالی، هنوز جمعبندی روشنی نداریم اما قطعا بالغ بر ده‌ها میلیارد دلار خواهد بود.

در این چهار و ماه و نیم؛ درباره غزه و اسراییل، ده‌ها هزار خبر، گزارش، مطلب و تحلیل منتشر شده است. شاید وجه مشترک اغلب مطالبی که در ایران تولید و منتشر شده اشاره هزاران باره به این نکته است که بر اثر عملیات غافلگیرانه حماس که ظاهرا حتی سران شاخه سیاسی هم از آن اطلاع نداشته‌اند، هیمنه امنیتی صهیونیسم در هم شکسته شده و حالا همه می‌دانند که برخلاف ادعاهای گزاف پیشین، اسراییل نیز آسیب‌پذیر است، بدجور هم آسیب‌پذیر است. خوب... ثم؟ همین یک سوال کوتاه تک واژه‌ای و دو حرفی، خمیر خشکی است که آب و ورز بسیار طلبد. اما کسانی که به شکلی سوگیرانه و ستایش گرانه، عهد بسته‌اند که از برکات حمله‌ی حماس بگویند؛ اول تلاش می‌کنند، پرسش را با پرسش پاسخ دهند و بپویند: «مگر همین کافی نیست؟» بعد که ببینند اهل جدل و چانه زدن هستی و اقناع نشده‌ای، می‌گویند: «در کار مقاومت و انقلاب، جایی برای هزینه – فایده و محاسبات خسارت وجود ندارد. هر وقت فرصتی به دست آمد، باید زد». واقعا چنین است؟ آ یا در کار مبارزه و مقاومت، نیازی به محاسبه و پیشبینی و امکان سنجی نیست؟ آیا در تاریخ طولانی انواع و اقسام جنگ‌های کلاسیک و متقارن و نامتقارن، آن همه نظریه به گزاف نوشته شده؟

بگذارید برای ادامه‌ی بحث، صورت بندی سوال و موضوع را به شکل موجز، به این شیوه بیان کنم:

الف) آیا از دست رفتن جان بیش از سی هزار انسان و ویران شدن صدها هزار خانه و خطر تسرّی جنگ و نااامنی به چندین و چند کشور دیگر، به عنوان فاکتور و صورتحساب، برابری می‌کند با چیزی که آن را نهایتا با کُد «شکسته شدن هیمنه دفاعی اسراییل»کُدگذاری می‌کنند؟

ب) آیا طراحان عملیات و اتاق فکری که دستور حمله را داد، تصور و پیشبینی دقیقی از همین پاسخ‌ها و واکنش‌هایی داشت که اسراییل نشان داده است؟

ج) اگر منطق طرفداران گفتمان «صرف هزینه بسیار به خاطر ضرورت چشم‌پوشی انقلابی از فایده» صحت دارد، آیا می‌توان همان الگوی طوفان الاقصی را در میادین دیگر نیز به کار گرفت و به اسراییل و شریک و حامی اصلی او آمریکا لطمه زد؟

با سوالات بالا نمی‌توان شوخی کرد! اینها موضوعاتی هستند که نه تنها رویکرد انسانی و سیاسی مخاطب، بلکه میزان هوش، شیوه و مکانیسم تفکر و جهان بینی آدم‌ها را به چالش می‌کشد. شاید برای رسیدن به پاسخ‌هایی فرضی، بد نباشد از گزینه‌ی «فرضیات احتمالی» و «سناریوهای شبیه ساز» استفاده کنیم. لطف استفاده از شبیه‌سازی در این است که «پیش از اقدام»، ما را با بدون پرداخت هزینه‌ی کلان، با «نتیجه‌ی اقدام» مواجه می‌کند و می‌توانیم تصمیم بگیریم که یک «اکت» یا کنش حساس، معقول و مقرون به صرفه است یا نه. استفاده از ماشین‌های دارای دو پدال اضافی برای آموزش رانندگی، یکی از نمونه‌های نزدیک به واقعیت شبیه‌سازی و در موقعیت قرار دادن است. اما نمونه برتر آن، استفاده از تجهیزات سیمولاسیون یا شبیه‌سازی پرواز برای آموزش خلبان‌های هواپیمای مسافربری است که می تواند بدون دست زدن به اقدام پرواز و استقبال از خطر، به ما بگوید که آیا خلبان به حدی از مهارت رسیده که هواپیما را درست راهبری کند و به فرودگاه برساند یا قرار است دماغه هواپیما را فرو کند سقف آشپزخانه‌ی کسی در حال سرخ کردن فلافل پای اجاق ایستاده و امشب شب مهتابه می‌خواند! اگر دستگاه‌ها و تجهیزات سیمولاسیون یا شبیه‌سازی نبود، آموزش خلبانی، خطرناک‌ترین و گرانقیمت‌ترین دوره آموزشی جهان می‌شد! اگر دستگاه‌ها و تجهیزات سیمولاسیون یا شبیه‌سازی نبود، آموزش خلبانی، خطرناک‌ترین و گرانقیمت‌ترین دوره آموزشی جهان می‌شد!

به عنوان مثال، آیا با همان منطق یعنی با این توجیه که در کار مقاومت و ستیز با دشمن انقلاب چیزی به نام هزینه – فایده معنی ندارد، می‌توان در عراق یا سوریه، به پایگاه آمریکایی‌ها حمله کرد و نظامی و غیرنظامی به گروگان گرفت؟ آیا می‌توان بدون توجه به نوع یا شدت واکنش، به راحتی ناوهای آمریکا را در خلیج فارس و مدیترانه با موشک مورد هدف گرفت؟ آیا می‌توان از حزب الله لبنان خواست که با تمام توان، اسراییل را آماج حملات موشکی گسترده قرار دهد و در مناطق مرزی، غیرنظامیان را به اسارت بگیرد؟ پاسخ چنین است: بله! البته که می‌توان چنین اقداماتی انجام داد. از «حیث امکان» و «توان»، دست یازیدن به چنین حملاتی، مطلقا سخت نیست. اما ... (خوشبختانه، خیلی زود می‌رسیم به اما)... اما از حیث عیار منطق و خِرد و پیشبینی واکنش‌های طرف مقابل، چنین حملاتی به منزله‌ی رقص و پایکوبی در میدان مین‌های بزرگ ضدتانک خواهد بود!

ممکن است خیلی‌ها در عالم تحلیل و با توجه به سوگیری علیه اسراییل و خارج بودن از میدان معرکه، دلشان خنک شود از دیدن وضعیت کنونی اسراییل و نهایتا در مورد غزه هم به ابراز همدردی کفایت کنند، اما بد نیست که پس از این همه شب و روز تلخ که بر مردمان غزه سپری شده، به این هم بیاندیشیم که اولا موضع ریالیستی و واقع بینانه جمهوری اسلامی، این بار نیز مانند چندین بزنگاه دیگر، خردمندانه و دوراندیشانه بود و خود را گرفتار جنگ فراگیر و آشکار نکرد. دوم این که باور کنیم مبارزین و انقلابیون نیز گاهی در تصمیم‌گیری و اقدام، مرتکب خطاهای مهلک می‌شوند. شاید حالا وقت آن است که یک بار دیگر، فایل ویدیویی آن مصاحبه قدیمی سید حسن نصرالله را تماشا کنیم که در سال ۲۰۰۶ میلادی و دو هفته بعد از اتمام جنگ ۳۳ روزه در یک مصاحبه‌ی تلویزیونی گفته بود: «اگر فرماندهان حزب الله حتی در حد یک درصد، احتمال می‌دادند که اسرائیل در پاسخ به عملیات حزب الله چنین عکس العمل گسترده‌ای نشان می‌دهد، قطعا دست به این عملیات نمی‌زدند». اندکی فکر کنیم؛ آیا این سخن سید حسن، سیمای فردی ضعیف و سست را به نمایش می گذارد؟ خیر. این رویکرد جسورانه‌ی رهبری است که به وضوح می‌گوید؛ در پیشبینی اولیه خطا روی داده و نوع واکنش دشمن و خسارات به بار آمده، بسیاری بالاتر از چیزی بوده که تصور کرده‌اند. در نتیجه، این بار دیدیم که حزب الله، محتاطانه‌تر و هوشمندانه‌تر عمل کرد.

اندیشیدن در مورد آخر و عاقبت کار، پیش بینی میزان هزینه و فایده، ظفر و هزیمت، غنیمت و خسارت و سنجش توان خودی و دشمن در ایستگاه‌ها و مراحل آتی، دانش و جسارتی است که نه تنها سران و فرماندهان حماس، بلکه تمام رهبران خاورمیانه بدان نیازمند هستند و اگر کسانی بخواهند که فن دوراندیشی و پیشبینی وقایع آینده را مترادف ترس و تذبذب معنی کنند، باید به تکان دادن سر و شانه اکتفا کرد و گذشت.

بدون تردید، آن چه که ماشین جنگی اسراییل در غزه انجام می‌دهد؛ جنایت عظیمی است که وصف ابعاد امروز و فردای آن، آسان نیست و به دلایلی که همه‌ی ما می‌دانیم، آمریکا و اروپا و بسیاری از کنشگران مهم نظام بین الملل، در این معرکه، حامی و همراه اسراییل هستند. هنوز نمی‌دانیم سرنوشت فلسطین و غزه چه خواهد شد. اما در این شرایط تلخ، باید به این نیز فکر کنیم که نمی‌توان با منطق مطلق انگار خیر و شر، پیشبینی غلط و خطای تاریخی فرماندهان حماس را از یاد برد. باید در همان صفحه‌ی تاریخ که جنایات صهیونیسم را ضبط و ثبت می‌کنیم، در تحشیه، به این نیز اشاره شود که این جنبش، در مهر ماه ۱۴۰۲ هجری شمسی، برای دفع شر و ضربه زدن به خصم، راهی پیدا کرد که برای ملت فلسطین، خسارات و هزینه‌ی سنگین به بار آورد و دورنمای روشنی در مورد فردای آن وجود ندارد.

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1877352

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: حمله رژیم صهیونیستی به غزه حماس شبیه سازی حزب الله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۲۹۴۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برندگان پولیتزر ۲۰۲۴ در بخش روزنامه‌نگاری و کتابمعرفی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ان‌پی‌آر، صد و هشتمین دوره جوایز پولیتزر که به‌عنوان معتبرترین جایزه در حوزه روزنامه‌نگاری و ادبیات آمریکا شناخته می‌شود، شامگاه دوشنبه ۱۷ اردیبهشت در پس‌زمینه‌ای غیرمعمول و غم‌انگیز برندگان خود را معرفی کرد.

هیات مدیره پولیتزر چند روز پیش در بیانیه‌ای از خبرنگاران دانشجو که تظاهرات دانشگاهی در حمایت از فلسطینی‌ها و علیه کشتار مردم غزه را پوشش می‌دادند، قدردانی کرد و اذعان داشت که آنها اغلب در برابر خطرات بزرگ شخصی و دانشگاهی قرار می‌گیرند.

امسال ۲۳ جایزه برای نوشته‌های یک سال اخیر اهدا شد و جوایز نقدی ۱۵۰۰۰ دلاری به دریافت کنندگان بیشتر جوایز و یک مدال طلا به سازمان خبری برنده جایزه خدمات عمومی تعلق گرفت.

نیویورک تایمز امسال یکی از ۳ جایزه پولیتزر خود را برای پوشش خبری جنگ غزه در بخش گزارش بین‌المللی به دست آورد. تایمز همچنین جایزه پولیتزر در بخش گزارش و گزارش تحقیقی را کسب کرد. واشینگتن پست با ۳ جایزه در بخش تفسیر، نگارش سرمقاله و گزارش ملی با تایمز برابری کرد.

برندگان جوایز روزنامه نگاری ۲۰۲۴

خدمات عمومی: پروپابلیکا

جاشوا کاپلان، جاستین الیوت، برت مورفی، الکس میرجسکی و کرستن برگ، برای گزارشی پیشگامانه که دیوار ضخیم محرمانه اطراف دادگاه عالی را شکافت تا نشان دهد چگونه یک گروه کوچک از میلیاردرهای با نفوذ سیاسی، قضات را به خود جلب کردند.

گزارش فوری خبری: کارکنان «لوک آوت سانتاکروز»

به دلیل پوشش دقیق و چابک متمرکز بر جامعه، در تعطیلات آخر هفته، سیل فاجعه بار و رانش گل که هزاران نفر از ساکنان را آواره کرد و بیش از ۱۰۰۰ خانه و کسب و کار را ویران کرد.

گزارش تحقیقی: به هانا درایر از نیویورک تایمز

برای مجموعه ای از گزارش‌های عمیق که نشان دهنده گستره خیره کننده کار کودکان مهاجر در سراسر آمریکاست و شکست‌های شرکتی و دولتی آن را تداوم می‌بخشد.

گزارش تشریحی: سارا استیلمن از نیویورکر

برای ارایه کیفرخواستی جدی درباره اتکای سیستم حقوقی به اتهام جنایت قتل و پیامدهای متفاوت آن، که اغلب برای جوامع رنگین پوست ویرانگر است.

گزارش محلی: سارا کانوی از اداره شهر و ترینا رینولدز-تیلر از موسسه نامریی

برای گزارش‌های تحقیقی درباره دختران و زنان سیاه پوست ناپدید شده در شیکاگو که نشان داد چگونه نژادپرستی سیستماتیک و بی‌توجهی اداره پلیس به بحران کمک کرده است.

گزارش ملی: به صورت مشترک به رویترز و واشینگتن پست

رویترز برای مجموعه‌ای از گزارش‌های پاسخ دهنده با تمرکز بر تجارت خودرو و هوافضای ایلان ماسک، که با عمق قابل‌توجه خود موجب تحقیقات رسمی درباره عملکرد شرکت‌های او در اروپا و آمریکا شدند.

به کارکنان واشینگتن پست برای بررسی دقیق تفنگ نیمه خودکار AR-۱۵، که خوانندگان را وادار کرد تا با وحشت به سلاحی که اغلب برای تیراندازی‌های دسته جمعی در آمریکا استفاده می‌شود، فکر کنند.

گزارش بین‌المللی: کارکنان نیویورک تایمز

برای پوشش گسترده و افشاگرانه حمله حماس در جنوب اسراییل در ۷ اکتبر، شکست اطلاعاتی اسراییل و واکنش گسترده و مرگبار ارتش اسراییل در غزه.

گزارش: نیویورک تایمز

به کتی انگلهارت برای تصویری منصفانه از مبارزات حقوقی و عاطفی یک خانواده در طول زوال عقل پیشرونده مادر خانواده.

تفسیر: واشینگتن پست

به ولادیمیر کارا مورزا برای یادداشت‌های پرشور که با خطرات شخصی بزرگ از سلول زندانش نوشته شده بود و نسبت به پیامدهای مخالفت در روسیه و اصرار بر آینده‌ای دموکراتیک برای کشورش هشدار می‌داد.

نقد: لس آنجلس تایمز

به جاستین چانگ برای نقد فیلم بسیار خاطره‌انگیز و ژانر که بازتابی از تجربه سینمای معاصر دارد.

سرمقاله: واشینگتن پست

به دیوید ای.هافمن برای مجموعه‌ای متقاعد کننده درباره فن‌آوری‌های جدید و تاکتیک‌هایی که رژیم‌های مستبد برای سرکوب مخالفان در عصر دیجیتال به کار می‌برند و نحوه مبارزه با آنها.

گزارش و تفسیر مصور: نیویورکر

به مدار دلاکروز برای داستان تصویری‌اش در زندان جزیره رایکرز که با استفاده از تصاویر سیاه و سفید جسورانه‌ای نشان می‌دهد که زندانیان و کارکنان از طریق کتاب انسان‌سازی می‌کنند.

عکاسی خبری فوری: ستاد عکس رویترز

برای عکس‌های خام و فوری مربوط به حمله مرگبار حماس در اسراییل در هفتم اکتبر و اولین هفته‌های حمله ویرانگر اسراییل به غزه.

گزارش تصویری: ستاد عکس آسوشیتدپرس

برای عکس‌های تکان‌دهنده‌ای که جمعیت‌های بی‌سابقه مهاجران و سفر طاقت‌فرسای آن‌ها از کلمبیا تا مرز آمریکا را تصویر می‌کنند.

گزارش صوتی: کارکنان موسسه نامریی شیکاگو و USG Audio کالیفرنیا

برای مجموعه پرقدرتی که جنایت نفرت‌انگیز شیکاگو در دهه ۱۹۹۰ را بازبینی می‌کند.

برندگان بخش کتاب

داستان: «دیده بان شب» نوشته جین آن فیلیپس

رمانی زیبا که داستانش در ویرجینیای غربی پس از جنگ داخلی می‌گذرد و با تمرکز بر مادری نوشته شده که با دختر ۱۲ ساله‌اش که به شدت مجروح شده به بیمارستانی پناه می‌برند و وی که مدت‌ها توسط یک سرباز کنفدراسیون مورد آزار بوده، حالا برای بهبودی دخترش و یک کهنه سرباز جنگ تلاش می‌کند.

نمایشنامه: «اعتماد اولیه» نوشته ابونی بوت

یک داستان ساده و زیبا از مردی آسیب دیده از نظر عاطفی که شغل جدید، دوستان جدید و حس جدیدی از ارزش پیدا می‎کند و نشان می‌دهد چگونه رفتارهای کوچک مهربانانه می‌تواند زندگی یک فرد را تغییر دهد و زندگی همه جامعه را غنا بخشد.

تاریخ: «بدون حق زندگی صادقانه: مبارزات کارگران سیاه‌پوست بوستون در دوران جنگ داخلی»، نوشته ژاکلین جونز

بازسازی نفس‌گیر و دست اولی از زندگی آزاد سیاه‌پوستان در بوستون که درک ما از میراث تحریم در شهر را به شکلی عمیق تغییر می‌دهد و واقعیت چالش‌برانگیز برای ساکنان سیاه پوست آن را روشن می‌سازد.

زندگینامه: به دو کتاب به صورت مشترک اهدا شد:

۱. «کینگ: یک زندگی» نوشته جاناتان ایگ

پرتره‌ای افشاگرانه از مارتین لوتر کینگ جونیور که از منابع جدیدی برای غنی کردن درک ما از هر مرحله از زندگی رهبر حقوق مدنی بهره گرفته و نقاط قوت و ضعف، از جمله زیر سوال بردن خود و افسردگی وی را با عزم جزم وی روشن می‌سازد.

۲. «استاد-برده-شوهر-زن: سفری حماسی از برده‌داری تا آزادی» نوشته ایلیون وو

روایتی غنی درباره زوجی به نام کرفت؛ زن و شوهر برده‌ای که سال ۱۸۴۸ از جورجیا فرار کردند و الن که روشن‌پوست بود در شکل یک مرد نجیب‌زاده سفیدپوست معلول و ویلیام به عنوان خدمتکار او، از فرضیات جاافتاده جامعه درباره نژاد، طبقه فرار و خود را در برابر چشم همگان مخفی می‌کنند تا سفرشان به شمال را محقق سازند.

خاطرات یا زندگینامه: «تابستان شکست ناپذیر لیلیانا: جستجوی یک خواهر برای عدالت» نوشته کریستینا ریورا گارزا

روایتی از خواهر ۲۰ ساله نویسنده، که توسط دوست پسر سابقش به قتل رسیده و ترکیبی از خاطرات، روزنامه‌نگاری تحقیقی و گزارشی را در هم می‌آمیزد.

کتاب غیرداستانی: «یک روز از زندگی عابد سلامه: آناتومی تراژدی اورشلیم»، اثر ناتان ترال

روایتی دقیق و صمیمی از زندگی تحت اشغال اسراییل در کرانه باختری رود اردن که از طریق تصویر پرتره‌ای از یک پدر فلسطینی شکل می‌گیرد. پسر ۵ ساله او در یک تصادف آتشین اتوبوس مدرسه جان خود را از دست می‌دهد و تیم‌های نجات اسراییل و فلسطین به دلیل مقررات امنیتی با تاخیر به محل می‌رسند.

شعر: «تریپاس: اشعار» سروده براندون سام

مجموعه‌ای که عمیقاً با پیچیدگی‌های میراث دوگانه مکزیکی و چینی شاعر درگیر است و منزلت زندگی کاری خانواده‌اش را برجسته می‌کند و به جای تضاد به دنبال وحدت و جامعه می‌رود.

جایزه موسیقی: «آداجیو (برای وادادا لئو اسمیت)» اثر تایشان سوری

یک کنسرتو ساکسیفون که با طیف وسیعی از بافت‌ها ارایه شده است.

تقدیر ویژه

۱. هیات پولیتزر تقدیر ویژه‌ای از نویسنده و منتقد فقید گرگ تیت می‌کند که زبان او – برگرفته از ادبیات، دانشگاه، فرهنگ عامه و هیپ هاپ – به اندازه محتوای ایده‌هایش تأثیرگذار بود و زیبایی‌شناسی، نوآوری و اصالت فکری او بر نسل های بعدی، به ویژه نویسندگان و منتقدان رنگین پوست تاثیر گذاشت.

۲. در سال‌های اخیر، هیات پولیتزر از خبرنگارانی که جنگ‌های اوکراین و افغانستان را پوشش می‌دهند، تقدیر کرد. امسال، هیات از کار شجاعانه روزنامه نگاران و کارکنان رسانه‌هایی که جنگ غزه را پوشش می‌دهند، قدردانی می‌کند. آنها در شرایطی وحشتناک، در تلاش هشتند تا داستان فلسطینی‌ها و دیگرانی را که در غزه جان خود را از دست دادند، روایت کنند. این جنگ جان شاعران و نویسندگان را نیز گرفته است. از آنجا که جوایز پولیتزر به مقوله‌های روزنامه‌نگاری، هنر و ادبیات احترام می‌گذارد، ما شاهد از دست دادن سوابق ارزشمند تجربه انسانی هستیم.

کد خبر 6098846

دیگر خبرها

  • آیت‌الله جنتی: بیداری جوانان غربی و انزجار آن‌ها از اسراییل قابل پیش‌بینی بود
  • ◄ پیش بینی ناامیدکننده کارشناسان: اتمام فاز ۲ فرودگاه امام در سال ۱۴۵۰
  • بیداری جوانان غربی و انزجار آن‌ها از اسراییل قابل پیش‌بینی بود
  • ادامه مذاکرات آتش‌بس غزه در قاهره در میان خوش‌بینی آمریکا
  • نتانیاهو: پیشنهاد حماس با خواسته‌های ضروری ما فاصله داشت / اجازه نمی‌دهیم حماس توان نظامی‌اش را بازیابد
  • «نیویورک تایمز» و «واشینگتن پست» برندگان پولیتزر/ خبرنگاران جان‌باخته در غزه تجلیل شدند
  • برندگان پولیتزر ۲۰۲۴ در بخش روزنامه‌نگاری و کتابمعرفی
  • آتش‌بس کامل در غزه در مرحله دوم توافق پیش‌بینی شده است
  • تشدید حملات رژیم صهیونیستی به رفح
  • رابرت دنیرو حمایتش از صهیونیست‌ها را تکذیب کرد